(1)มาตรฐานของบริษัท
บริษัทจะต้องปฏิบัติกับแรงงานทักษะเฉพาะทางให้เทียบเท่ากับพนักงานคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์คล้ายกัน แต่อย่างไรก็ตาม เงินเดือนอาจถูกลดลงมา
หากมีเหตุผลที่เหมาะสมเช่น ทักษะภาษาญี่ปุ่น, ใบอนุญาตต่างๆ, ตำแหน่งและอื่นๆ
(2) มาตรฐานอุตสาหกรรม
ถ้าหากบริษัทไม่มีพนักงานคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ด้านการทำงานเหมือนกับแรงงานทักษะเฉพาะทาง หรือ บริษัทไม่เคยจ้างพนักงานประจำมาก่อน เงินเดือนของแรงงานทักษะเฉพาะทางจำเป็นจะต้องเท่ากับแรงงานคนญี่ปุ่นที่ทำงานอยู่ในบริษัทใกล้เคียงในประเภทธุรกิจเดียวกัน
(3) การพัฒนาจากผู้ฝึกงานด้านเทคนิค
ถ้าหากบริษัททำการจ้างผู้ฝึกงานด้านเทคนิคปัจจุบันหรือผู้ที่เคยผ่านการฝึกงานด้านเทคนิค ระดับเงินเดือนจะต้องสูงกว่าผู้ฝึกงานด้านเทคนิค
(1) กรณีตัวอย่างรายได้ต่อเดือนของแรงงานทักษะเฉพาะทาง (เงินเยน)
(2) เบี้ยเลี้ยง
ถ้าหากบริษัทมีเบี้ยเลี้ยงอย่างเช่น เบี้ยขยัน, เบี้ยหน้าที่, เบี้ยคุณสมบัติ
และอื่นๆ บริษัทจำเป็นจะต้องจ่ายให้แรงงานทักษะเฉพาะทางเช่นเดียวกับ
พนักงานชาวญี่ปุ่น
(3) โบนัส
บริษัทเล็กๆในประเทศญี่ปุ่นไม่เคยจ่ายโบัส แต่อย่างไรก็ตามถ้าหากบริษัท
จ่ายให้แก่แรงงานชาวญี่ปุ่นบริษัทก็จะต้องจ่ายให้แก่แรงงานทักษะเฉพาะทาง
ด้วย
<ค่าเดินทาง >
ค่าเดินทางจากที่พักของคุณมาที่บริษัทนั้นไม่ใช่หน้าที่ของบริษัท บริษัท
ส่วนมากจะขอให้คุณอาศัยอยู่ในละแวกสถานที่ทำงาน
<การลาแบบได้รับค่าจ้าง>
คุณจะได้วันลาแบบได้รับจ้าง 10วัน ต่อปี หลังจากที่คุณทำงานครบครึ่งปี ตามมาตรา 3 ว่าด้วยเรื่องมาตรฐานของแรงงาน คุณสามารใช้วันลานั้นสำหรับ
การลาป่วยหรือลาพักร้อนและอื่นๆ
<ประกันสังคม >
ประกันสุขภาพ, ประกันที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน, ประกันการจ้างงาน,เงินบำนาญสำหรับพนักงาน (ถ้าหากบริษัทไม่ได้ทำให้ คุณจะต้องเข้าร่วมประกันสุขภาพแห่งชาติและระบบบำนาญแห่งชาติ)
<ค่าที่พัก>
คุณจะต้องจ่ายค่าเช่าที่พักและค่าใช้จ่ายสาธารณูปโภคด้วยตัวเอง อีกทั้งคุณจะต้องจ่ายค่ามัดจำเองและคุณจำเป็นต้องทำให้ห้องสะอาดเพื่อที่จะสามารถได้รับค่ามัดจำคืน
Copyright©2018 Japan HR solutions. All rights reserved.